Een palynologisch onderzoek naar de beplanting rond het 18e-eeuwse buitenhuis Frankendael in Amsterdam
Rapportnummer 094
| Publicatiedatum 01 januari 2000
Auteur Haaster H. van & D. van Smeerdijk
Het buitenhuis Frankendael is gelegen aan de Middenweg in de Watergraafsmeer te Amsterdam. Na het droogleggen van de Watergraaafsmeer rond 1630, werden er ruim 40 hofsteden en buitenplaatsen aangelegd. Hiervan is Frankendael de enige overgebleven buitenplaats. Over de bouwdatum van het huis is niet veel met zekerheid te zeggen. Het eerste kleine huis dateert vermoedelijk van omstreeks 1680. De verandering naar een echte buitenplaats heeft waarschijnlijk aan het eind van de 17e eeuw plaatsgevonden. Het huis Frankendael dateert waarschijnlijk uit ca. 1733. Frankendael veranderde in de loop van de tijd van echte privé tuin in een openbare uitspanning en vervolgens in een kwekerij. De kwekerij is in 1998 opgeheven. Het hele gebied wordt samen met het volkstuincomplex "Klein Dantzig" opnieuw ingericht volgens een plan van bureau Sant & Co. De historische delen in het park onderscheiden zich van de nieuw aangelegde delen door de aanwezigheid van oude bomen. Met name de laan met ca. 100-jarige linden is sterk beeldbepalend. Een belangrijke doelstelling bij de herinrichting van het park is dat de historisch belangrijke delen zoveel mogelijk gespaard blijven en, waar mogelijk, in oude glorie hersteld worden. Het gaat hierbij met name om het deel van het parkcomplex dat direct rond het oude huis ligt (zie afb. 1). Naast historisch onderzoek naar de vroegere inrichting van de tuinen werd het van belang geacht ook bodemonderzoek uit te voeren. De verwachting was dat met name het onderzoek aan fossiele stuifmeelkorrels (palynologie) die zich in de tuinbodem bevinden, belangrijke aanvullende informatie zou kunnen verschaffen over de vroegere beplanting van de tuin.