Archeobotanisch onderzoek aan een 18e-eeuwse beerput in de Rozenstraat te Amsterdam
Rapportnummer 305
| Publicatiedatum 01 januari 2007
[auteur] Haaster H. van
![[download rapport]](/resources/images/icon_pdf.gif){kind=icon}
[download rapport]
In de zomer van 2006 is door het Bureau Monumenten & Archeologie (BMA) van de gemeente Amsterdam een archeologisch onderzoek uitgevoerd op de percelen Rozenstraat 196-206. Op het achterterrein van perceel 200 lagen twee beerputten die elkaar in tijd hebben opgevolgd (respectievelijk S 17 en S 19). BP 1 (S 19) was een ronde gemetselde beerput met een afdekking van balken en planken met daarop een dubbele stortkoker (zie figuur 1). Figuur 1 Amsterdam-Rozenstraat 200, Bovenkant van beerput 1 (spoor 19) met afdekking van planken en dubbele stortkoker. Foto: Bureau Monumenten & Archeologie. Deze gedeelde koker, met in het verlengde van de scheiding een muur die overging in een tussenmuur in de rij huizen langs de straat, leek in eerste instantie te hebben toebehoord aan twee huishoudens. Dit zou ook de grote omvang verklaren; bij gebruik door twee gezinnen hoefde de put niet met grote regelmaat geleegd te worden. Wat hier evenwel mee in tegenspraak is, is de perceelindeling op de kaarten van 1832 en 1876. De beide stortkokers blijken namelijk op één perceel te hebben gelegen, de ene helft inpandig en de andere helft op de binnenplaats. Dit wijst er mogelijk op dat keukenafval binnenshuis in de stortkoker werd geworpen terwijl het privaat op de binnenplaats stond. De put was nagenoeg geheel gevuld met beer, met alleen op de bodem een kleine hoeveelheid vondstmateriaal. Opvallend was dat de stortkokers daarentegen geheel gevuld waren met huishoudelijk afval om, zoals het doet voorkomen, de put met deze prop af te sluiten. De datering van het materiaal ligt in de periode 1700-1775.1 Omdat uit Amsterdam nog relatief weinig archeobotanische gegevens beschikbaar zijn over de voedingsgewoonten in de 18e eeuw, is besloten uit de beerput een monster te nemen voor botanisch onderzoek. 1 Met dank aan R. Jayasena, Bureau Monumenten & Archeologie (BMA), voor de geleverde achtergrondinformatie. BIAXiaal 305 2